Hoe kunnen robots samenwerken en zorgen we ervoor dat ze elkaar niet in de weg zitten of tegen elkaar aanrijden? Dat is nu nog best lastig, ontdekte ik tijdens mijn master Systems&Control. De weg vinden met een kaart of ons aan de verkeersregels houden is heel simpel voor mensen, maar niet voor robots. Een robot begrijpt namelijk weinig van de echte wereld, en de vele soorten variaties die daarin op kunnen treden. Als een robot deze variaties wel begrijpt, door kennis die wij als ingenieurs en onderzoekers inbrengen, dan kan zo'n robot bijvoorbeeld mensen helpen in de zorg, huishouden of in de industrie. En dan zie je robots veel meer terug in het dagelijks leven. Ik vind de combinatie van fysieke systemen (robots) en de software die deze systemen bestuurt heel interessant. De code die je schrijft maakt het resultaat heel tastbaar, want de robot beweegt.
Tijdens mijn PhD doe ik vier jaar lang onderzoek doe naar hoe robots beter met elkaar kunnen samenwerken. Ik koos voor de TU/e omdat de sfeer me heel erg aansprak. Na een bachelor, master en twee jaar werken bij de universiteit waardeer ik vooral de persoonlijke aandacht die er is. Je krijgt persoonlijke aandacht van professors als je specifieke vragen of wensen hebt in een afstudeerproject, en de ruimte om bepaalde dingen in je master zelf in te vullen.
Tijdens mijn master heb ik bijvoorbeeld in het buitenland stage gelopen. Op de ETH universiteit in Zurich deed ik vier maanden lang een klein onderzoeksproject. Dat is iets wat echt een mogelijkheid is binnen de master. Het is niet alleen een ontwikkeling van je vaardigheden en kennis, maar je werkt en woont ook een tijdje in een totaal andere omgeving. En dat is ook heel goed voor je persoonlijke ontwikkeling.